Vragen en niets aannemen
Ik kom uit een gezin met economen. Boekhouders en accountants. Debiteuren Crediteuren. Als kleine jongen fietste ik door Leusden en naar Achterveld om enveloppen met acceptgiro’s van de Volleybal te bezorgen. De werking van het economisch systeem kreeg ik zo met de paplepel ingegoten. Maar als ik dan met vragen zat, dan was het nu eenmaal zo en was er weinig aan te doen.
Op de middelbare school waren de andere nerds (leerlingen met een wis- en natuurkundeknobbel) en ik het erover eens dat de economische modellen (economie 1) werkelijk helemaal nergens op sloegen. Al die rechte lijnen, kon dat niet beter?
Met diezelfde vraag ging ik me verder bemoeien in mijn studententijd. In Enschede hadden we een club die zich bezig hield met de Visie van Enschede. Hoe moet de stad er in 2050 uit zien. Op werkelijk elk thema kwamen we erachter dat het in een cyclus moest worden georganiseerd. Landbouw en Voeding? Alles recyclen. Verkeer? Heen en weer in een cyclus. Geld? in de kringloop houden. Maar hoe konden we nu een economisch systeem op een cirkel baseren als het systeem in werkelijkheid lineair was gebouwd: grondstoffen winnen, productie, consument en weggooien. En het geld andersom.
Nu werd er altijd gezegd dat geld nu eenmaal geen betekenis heeft. “Dat kan ook helemaal niet.” zeiden experts. Ik geloofde er ook niets van (en dat bleek terecht). Bij Informatica hielden we ons bezig met de semantiek en ja, de semantiek van geld, die heb je dus inderdaad niet. Dit waren allemaal issues waar ik me zo rond 1994-1998 mee bezig hield. Er waren nog geen oplossingen maar ik had het vertrouwen dat ik er wel achter zou komen.
Een eerste holistisch systeem
Toen ik 24 werd kreeg in van een huisgenoot het Ayurveda kookboek. Behalve de recepten en de eigenschappen van de ingrediënten gaat het natuurlijk over de ayurveda zelf. Met van die checklists welk type je bent.
Het heeft 3 jaar geduurd eer ik begreep hoe het nu werkt. Je moet juist de voeding nemen met de eigenschappen die je zelf niet in je type hebt staan. Dan blijf je het best in balans. De balans als doel van gezondheid door te nemen wat je nog niet hebt en te laten staan wat je al lang in huis hebt.
Dit was mijn eerste holistisch systeem dat ik kon doorgronden. Niet dat ik een detailkennis heb, maar op een zeker niveau snapte ik het wel.
Dat was maar goed ook, want het volgend holistisch systeem waarmee ik zou kennismaken zou ik zelf gaan ontwerpen.
Holistisch economie
Het moet in de tijd zijn geweest dat ik bij Netland werkte, tussen 1997 en 2000. Ik had een hangertje gekregen van mijn toenmalige vriendin met de zon, de maan en de aarde. Een drie-eenheid. Ik las tegelijkertijd wat Egyptische boeken, met name over de religie. De symboliek van de goden verwijst naar de functie. En zo kwam ik bij het ontwerp Ekonisme. Om de economie voortaan ecologisch op te vatten gebruikte ik de drie-eenheid van Zon-Maan-Aarde. De energie, de stof in de cyclus en de stof die uit de cyclus is geraakt – naar de maan.
De analogie deed het goed maar het waren nog enkel schetsen. In 2003 is het concept van de sterrenhemel verplaatst naar het kleurenrijk en ontstond de kleureneconomie. De levenscyclus is de basis hiervan. En als je die uit elkaar haalt heb je weer anders levenscycli om te bestuderen. Wil je iets weten, analyseer de levenscyclus. Dus een holistisch systeem. En volledig, want elk actueel issue is op papier oplosbaar. Modelmatig, zou ik nu zeggen.
Nu bleek de kleureneconomie niet helemaal perfect en ook bleek het te ingewikkeld om lekker even snel uit te rollen. Zelfs nu nog onderscheiden alternatieve munten zich onderling door het gemak – de laagdrempeligheid, de toegankelijkheid – van het gebruik. Ik ben nog tot 20 jaar na het bedenken van kleureneconomie naar een verbetering blijven zoeken en die is niet gekomen. Maar er kwam wel een update, heel anders dan ik tevoren had gedacht.
De paarden
Toen ik in Utrecht woonde (1995-1998) begon ik ook met paardrijden. Al snel ergerde ik me aan de lompheid van de mens in de omgang met het paard. Ik ging in de leer bij Pieter Baalbergen, die het communiceren met paarden op een natuurlijke manier aanpakte. Lichaamstaal. Maar ze blijken ook gedachten te kunnen lezen, of tenminste, via het lichaam kunnen raden.
De Natuurwetpartij
Pas echt spiritueel werd ik toen ik bij de Natuurwetpartij ging. Met het ekonisme in de pocket dacht ik, oh Natuurwetpartij, die snappen het. Het Egyptische woord voor God is NTR: natuur. Die natuur bestaat uit de wetten van de Goden. Maar toen bleek dat het yogi’s waren uit de school van de Maharishi. De mens als holistisch geheel. Weer die Ayurveda. Ook deze spiritualiteit heeft me jaren gekost om het me een beetje eigen te maken.
Energiewerk
Vanaf mijn tijd in Maassluis, sinds 2003, ben ik ook geïnteresseerd in energiewerk. Wichelroede lopen, pendelen, onderzoek naar straling in huis, onderzoek naar Leylijnen in dorpen en steden. Ik kreeg vrienden die zich bezig houden met soortgelijk werk. Technisch is het niet te verklaren maar je kunt van alles opvragen, binnen de beperkingen van het systeem.
Een website, een boek en de web app
Vanaf 2006 kreeg de kleureneconomie een boost. In de vier maanden dat ik ‘in between jobs‘ zat schreef ik het op. Ik bouwde de website er omheen en toen begon in aan een web app om te laten zien wat ik bedoelde. Het was allemaal geweldig leerzaam, vooral voor mezelf. Ik deed dat natuurlijk eigenlijk om de wereld te redden van de onoverkomelijke ondergang. Maar de wereld bleek de kleureneconomie helemaal niet te willen – vreemd toch want er was werkelijk op elk politiek niveau gevraagd om de integratie van economie en ecologie. Was de vraag om deze oplossing dan niet meer geweest dan een komedie om het te redden tot de volgende crisis?
Met workshops gingen we door het land. Pas toen in 2008 de DSB Bank en Lehman Brothers vielen kwam het grote publiek erachter dat die bankenwereld eigenlijk niet te vertrouwen was. Sinds 2009 ligt de economie aan een infuus dat de grote geldpers heet. Eens kijken hoe de verantwoordelijken zich onder deze verantwoordelijkheid gaan uitpraten, na 2023, als de boel uit de pan knalt.
Permacultuur
In de maand dat ik het boek Een Evenwichtige Economie (2006) af had, kwam de Permacultuur naar Nederland. Al in het eerste jaar bij Taco en Ishi. Er was pas 1 Nederlandstalig boek over dit onderwerp en dat was eigenlijk al wat ouder. Iemand had hier voor de bups uit gepionierd om jaren later te worden begrepen.
De mensen in de permacultuur waren destijds, naast artistieke types en vormgevers, de enigen die konden begrijpen wat de kleureneconomie eigenlijk inhoudt. Hoe hoger opgeleid de econoom hoe kleiner de kans dat ze er iets van begrijpen. Hoe kan het toch dat ze in de tunnelvisie blijven steken, gelovend in een systeem dat ze zelf ook niet zien zitten? Spiral Dynamics geeft daarop een antwoord.
Spiral Dynamics
Spiral Dynamics is een model waarin je de ontwikkeling van personen en organisaties in kleuren kunt vatten. De kleuren staan voor meme-sets: een verzameling denkbeelden (wie ben ik en hoe werkt de wereld) die bij elkaar horen. Je kunt in je leven, volgens de bedenkers, maar weinig overstappen maken. Als IT-er zat ik al een eind op weg in het systeemdenken. Het holistisch heb ik er later bij geleerd.
Image: loosetooth.com
Oh, holistisch is dus een heel ander level waar je gewoon amper bij kunt vanuit Ondernemerschap, of vanuit Blauw. Vandaar dat de aanwas beperkt is: mensen kunnen het gewoon echt niet zien als ze meer dan 1 kleur moeten overslaan. Holistisch, lastig toegankelijk.
Maar wat is dat dan, holistisch?
Wat is dat dan, holistisch?
Dit ontwerp maakte ik rond 2010. Denk ik.
Dan komen er meer bij
In de jaren vanaf 2010 komen er meer holistische denkwijzen op mijn pad, zoals de Germaanse Geneeskunde. De Voetreflexpunten die mijn moeder me al leerde komt langs, ik genees mijn zere rug met Dorn therapie, de 13 manen kalender gebruik ik erg veel. Ik leer Kundalini Yoga. De guru ervan, Yohi Bhajan, wordt geciteerd op de theezakjes van Yogi Tea. Zijn visie sluit naadloos aan op het concept Makermavo – een school voor maker-education met 50% werkplaats-tijd. Een concept dat ik ontwikkel met enkele collega’s. Later zou ik Nikée Agora Roermond bezoeken en zie ik dat de leerlingen de visie van de flow ook echt cultiveren. Het Makermavo-team valt uit elkaar en ik blijf over in hyperflow. Dan kan ik me er niet meer handhaven en breekt een tijd aan dat ik telkens van school wissel.
In die tijd verschuift ook het wereldbeeld waardoor ik ineens ‘door de matrix’ heen prik. Ik noem mezelf ook wel ‘escaped from the matrix’. De rode pillendoos leent zich natuurlijk niet voor publicatie.
Nu komt het allemaal samen
Sinds de pandemie (?) komt de mooie tijd dat de mensen die zijn uitgebroken uit het systeem elkaar ontmoeten en uitwisselen. En zo komen ook de nieuwe holistische ideeën naar je toe. Ik ging me weer bezig houden met gezondheid. Hoe werkt menselijke subtiele interactie? Kun je dat ook met andere levensvormen? En hoe zien die er dan uit?
Dit onderwerp is nog niet afgerond. Ik zit nu op het punt waar zoveel samenkomt, in het Oog van Hawkins. Wat je hier online leest is een achtergebleven restant van de brainwaves. Later zal het er anders uit zien, dat is het enige dat ik er over weet.