Op deze website Voetiaans.nl combineer ik alle losse projecten en workshops die ik de afgelopen 20 jaar ‘verzameld’ heb. Het is er allemaal mee begonnen dat ik erg veel energie heb om wat nieuws te proberen, iets anders te leren en uit te breken uit hetgeen van je wordt verwacht. Op deze pagina neem ik de ruimte om te vertellen wat daar onder en achter zit.
Als kleine jongen
Toen ik een jaar of 8 was had ik teveel energie, teveel snelheid voor de gewone basisschool. Zo lang kon ik niet stilzitten en zo lang kon ik echt niet doen over die sommetjes. Nu had je in 1980 nog geen IQ-tests op scholen dus ik kan er niks over zeggen en trouwens, laten we er ook niet over opscheppen. Het is echt niet even makkelijk. Op de Montessorischool had ik nog ruim 3 jaar te gaan tot de overstap naar De Middelbare. Met Pasen had ik de school “uit” en dus stortte ik me op het schrijven van de Musical. Daar hebben ook andere leerlingen aan meegeholpen weet ik nog. En het was een verhaal met een reis naar verre planeten en vuilnisbelten. Een tikje wereldverbetering zat er toen al in. De tekst van de Musical is trouwens verloren gegaan. Ook daar werd destijds niet zo op gelet als nu.
Iets met geld
Ik herinner me nog dat ik 11 jaar oud was en bij mezelf dacht: dat geld daar ga ik ooit nog eens iets heel aparts mee doen. Mensen hebben dat geld veel te belangrijk gemaakt. Ze doen er alles voor. Ze doen elkaar, de dieren, de natuur en de wereld de meest vreselijke dingen aan voor dat rot-geld. Na ruim 10 jaar pionieren en ontwerpen (Visie van Enschede, Kleureneconomie) kwam ik er dan achter dat het geen toeval was dat het systeem niet klopt: het is corrupt by design. Dat was net een paar jaar voor de crash van 2008. In 2009 had iedereen het in de gaten. En inmiddels weet (of vergeet) de meerderheid alweer dat dit maar een klein topje van de ijsberg is. Er klopt wel meer niet in deze wereld.
Spelen met energie
Niet de hele dag blijven sikkepitten over de vreselijke wereld. Maak er nou maar een leuke dag van. Maar intussen wel met de gedachte dat de wereld heel anders is als die lijkt. Al in de nineties ontmoette ik mensen die bewustzijn als technologie gebruikten. De mind. En dan het lichaam. Oh ja, dat zit er ook nog onder. Als fanatiek sporter had en heb ik veel energie en dat blijk je gewoon elke dag nodig te hebben. Om zelf iets neer te kunnen zetten, om je te beschermen en om je te connecten met andere mensen, dieren en al het spirituele. Om te luisteren naar wat je alleen hoort als je zelf stil bent.
Mijn stem, denk je nu echt dat die van mij is dan? Wat ik zeg of denk is al zo vaak gezegd en gedacht. Het zijn allemaal ideeën en flarden die rondgaan in het universum tussen degenen die op hetzelfde pad zitten. Wat ik probeer is mensen bij elkaar te krijgen om samen weer een stapje te zetten. Als host leer ik iets aan de groep, maar eigenlijk leert de groep minstens zoveel aan mij – en aan elkaar. Om dit telkens weer mee te mogen maken is weer een wondertje van een uurtje. En daarna gaan we allemaal weer verder op het pad, waar we elkaar later weer tegen zullen komen.