Kanttekening
In dit artikel geef ik mijn visie en die wijkt soms af van wat u elders leest en hoort. Ik beweer geenszins dat andere interpretaties niet waar zouden zijn en dat dit de enige juiste zou zijn. Integendeel. Verschillende interpretaties kunnen naast elkaar allebei opgaan. Dat heeft ook te maken met het denken volgens klassieke logica en Newtoniaanse mechanica naar een kwantummodel, dat dateert van begin 20e eeuw. In andere woorden : interpretatie hangt af van de context ofwel van de gestelde vraag en u heeft altijd gelijk bij de interpretatie(s) die in u opkomt.
Anderzijds schrijf ik hier vaak niets nieuws. Het is een verzameling kleine weetjes die vaak breed bekend zijn. Met oude stenen bouw ik nog een gebouw. Dus de zinnen zijn bekend maar de samenhang kan soms anders overkomen.
Een krachtplek is een kruispunt van leylijnen
Dit is een tekening zoals ik ze maak voor een workshop bij een leylijn. De leylijn is zelf een vorm van energie. Licht dus. De leylijnen kruisen elkaar typisch met 2 of met meerdere. De tekening is maar een model dus dus dat is niet echt of exact zo.
Behalve het hart zelf zijn, er in de luwtes van de hoeken zogenaamde eddy’s, eigenlijk een term uit de vloeistofdynamica. Zo noem ik ze tenminste. Dit zijn wervelingen die naar links of rechts of omhoog, omlaag duwen. In de tekening heb ik ze als rondje of kruisje afgebeeld.
Je voelt ze in je lijf. In je benen. In je buik. Het kan zijn dat ze je naar voren of naar achter of opzij duwen. Een wonderlijk fenomeen. Op de mozaiek-vloer van de Basiliek in Oudenbosch staan deze eddy’s aangegeven met wonderlijke patronen.
Een van de krachtigste plekken tilt deze aankondiging van een pelgrimsreis naar een onverwachte bestemming.
De eddy’s uit de vloeistofdynamica zijn verwant aan de vortex, die een komen en gaan is van een krachtige energie. De energie in de leylijnen heeft ook een richting die u kunt opvragen met de wichelroede of met de hand. Door de kruising van gerichte energie – niet van een stille streep maar van een beweging – ontstaan wellicht de eddy’s.
Het kruis, het schip van het kerkgebouw
De plattegrond van de Grote of Sint-Bavokerk te Haarlem.
Saenredam, Pieter, CC0, via Wikimedia Commons
Typisch wordt de kerk gebouwd op de kruising van de leylijnen. Het idee is dat de architectuur de energie die voor de bouw aanwezig was, versterkt. Daarbij komt dat er energie vanuit de hemel (lees: zon, maan, sterren) wordt gevangen via koepels en torenspitsen. Hoe dat precies werkt is nog een raadsel. Deze energie wordt versterkt door symbolen en wellicht door verborgen elektrotechnische elementen die in de zuilen zouden kunnen zijn verwerkt. En er is een rol voor het water – dat kan zijn wijwater maar ook hemelwater. Water is altijd een goede geleider van energie. Soms zijn meerdere kerken in dezelfde stad verbonden via (ondergronds) water, zoals in ‘s-Hertogenbosch. Daar loopt het water pas bij het dorp Engelen (…) de Maas in.
Jezus is het licht
Een algemeen bekende uitdrukking. Als ik buiten sta, weet ik precies welk licht er wordt bedoeld. Overdag tenminste. De Zon. De zoon. De hele dag schijnt deze op de kerk en laadt deze energiecentrale op. Ik kan geen uitsluitsel geven of de tekst “Jezus is het licht” de zon, de maan of beiden betreft.
Christos is het kruis
Ja alleen al fonetisch is dit een klare zaak. Nu is alleen mijn interpretatie dat dit niet het kruis is waar je aan hangt als straf, marteling en als doodsfolter. Nee. Dit is het kruis van de leylijn en van het lichtschip van het kerkgebouw. Het kruis is van licht alleen is het voor de meeste mensen moeilijk te zien, zoals zij ook geen aura’s kunnen zien. Maar het is tot op zekere hoogte wel aan te leren.
Ik kan het je vast wel leren voelen, met de hand.
Het Chi-Rho symbool
Dit symbool Chi-Rho zijn de eerste twee letters van het Griekse woord voor Christus, Χριστός, dus de Χ en de Ρ (de hoofdletter ρ rho)
Hoor dat de Χ wordt uitgesproken als Xi en dat lijkt best wat op Chi, zoals in Tai-Chi. Daar betekent het licht, hier betekent het het kruis en is de Ρ (rho) het licht.
In dit geheel zie ik een kruis van licht op de grond en het licht dat om het kruis heen reist, als de zon rond een zonnewijzer.
Hier zie je hetzelfde symbool met de Griekse letters Alfa en Omega. Ik interpreteer die als Oost en West, daar waar de zon aankomt en daar waar die wegdraait. Openbaringen vertelt hetzelfde anders.
Afbeelding (J)ustin Ennis-(CC BY 2.0), geleend via https://aleteia.org/slideshow/__trashed-3/12/
Wat gebeurt er nu in een dag? De zon draait rond de kerk, rond het kruis. En dan komt ie dus langs de opstijgende en dalende eddy’s, in de tekening met rondjes en kruisjes afgebeeld. Op de vloer, waar wij staan, is dit ook afgebeeld, met een zegel of met een doodshoofd, op een tegel die als grafzerk wordt geïnterpreteerd. Ik interpreteer deze tegels als een stille gids. Ze zijn er en ik kan je leren hoe je ze zelf kunt ervaren, baken van steen in een huis van energie.
